Dwór Grobickiego

Drewniany, zbudowany w II poł. XIX w. i przebudowany ok. 1900. W roku 1917 ówczesny właściciel Henryk Cichowski zbudował w miejscu poprzedniego nowy, mniejszy o ok. 1/3 dwór także drewniany. Kolejny właściciel, Józef Grobicki rozbudował go nieco, dodając także werandę oraz rozległy taras ziemny. Do dworu, który obecnie znajduje się w stanie ruiny, prowadzą kilkustopniowe schody. Po wojnie mieścił się tu dom starców, a następnie dyrekcja kamieniołomu. Obecnie obiekt, który popada w ruinę, wraz z parkiem jest własnością prywatną. Założony w XIX wieku na obszarze ok. 9,5 ha park, obecnie zaniedbany, pozostaje czytelny w postaci resztek alei grabowo-kasztanowej. Poza tym zachowały się kasztanowce, lipy, robinie akacjowe oraz krzewy lilaka, śnieguliczki białej i czarnego bzu. Na terenie parku znajduje się zabytkowa pieta z 1701 r oraz (co wątpliwe) zniwelowane grodzisko wczesnośredniowieczne. Najwyższe wzniesienie w parku nawiązuje raczej do usypywanych w parkach platform widokowych, a powierzchniowe badania archeologiczne nie wykazały obecności zabytkowych obiektów. Informacje o grodzisku w Nietulisku mogą dotyczyć założenia obronnego ale zlokalizowanego na terenie nizinnym zalewowej Doliny Kamiennej na północ od Osady Fabrycznej w Nietulisku Dużym.