Dworek myśliwski Wielopolskich na Sadłowiźnie

Dwór (w zamyśle leśniczówka) został zbudowany w końcu XIX w przez hr Wielopolskich na potrzeby organizowanych w lasach Puszczy Iłżeckiej polowań. Sadłowizna została wydzielona z obszaru Nietuliska Małego, należącego do dóbr ostrowieckich hr. Zygmunta Wielopolskiego oraz jego żony Marii z Laskich i synowi Aleksandrowi Wielopolskiemu, ożenionemu z Heleną Chrzanowską. Dobra liczyły 2,2 tys. mórg i składały się głównie z lasów. Z chwilą przekazania majątku zaprowadzone zostało także gospodarstwo rolne, ale piaszczysty teren nie sprzyjał plonom. „Niestałość charakteru oraz usposobienia” jak pisał łaskawie ks. Bastrzykowski sprawiły, iż ojcowizna była systematycznie rozprzedawana i w chwili niespodziewanej śmierci dziedzica w roku 1937 liczyła już tylko 200 mórg. Aleksander hr. Wielopolski pochowany jest na cmentarzu w Kunowie.

Sadłowizna to także osada produkcyjna, w której na przełomie XIX/XX wieku Julian Shreder prowadził założoną w 1892 r fabrykę wyrobów z drewna, która zatrudniała 14 robotników i produkowała m.in. ramy oraz listwy, o rocznej wartości ok. 12 tys. rubli.