Kościół p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny

Tutejsza parafia jest niezwykle dawna. Już w roku 1278 odnotowany został Petrus jej rector. Obecny kościół fundował król Kazimierz Wielki w miejsce dawnej drewnianej świątyni w roku 1370 wraz z szpitalem dla ubogich. Obiekt, który miał być w zamyśle kaplicą zamkową (kute drzwi od północy prowadzące do zakrystii mają pochodzić z zamku), zachował dawny gotycki wygląd, choć został gruntownie przebudowany w końcu XVI w przez Krzysztofa Zbaraskiego. Dodano wówczas dwie kaplice od północy i południa oraz kruchtę, nad wejściem do której znajdziemy informującą o tym tablicę. Nie bez znaczenia byłytakże pożary, które kilkukrotnie trawiły świątynię.  Nad wejściem zabytkowy frest z XVIII w, obok kropielnica z 1609, a nad kruchtą skarbczyk i chór. Nawa żebrowana, a sklepienie upiekszone.  głowami cherubinów. Na tęczy krucyfiks. Ołtarz głowny renesansowy, ufundowany około 1600 przez ówczesnego proboszcza Macieja Becka. W nawie lewej ołtarz Chrystusa Ukrzyżowanego z XIX w neobarokowy z kamienia, a w Kaplicy św. Anny, obraz patronki dający owoc Dziecięciu oraz oraz Miłosiernego Chrystusa. Po prawej Ołtarz Opatrzności Bożej  z XVIII w z tematycznym obrazem. W Kaplicy Zwiastowania klęcząca Matka Boska, której Archanioł podaje liliję wskazując na Niebo i Ducha Świętego. Wyżej obraz matki Boskiej Częstochowskiej. Na zewnątrz dzwonnica z 1883 r.