Pomnik przyrody nieożywionej

Pomnik przyrody nieożywionej obejmuje ścianę, która jest pozostałością po kamieniołomie eksploatowanym niegdyś przez spółkę Ignacego Kotkowskiego. Obecnie znajduje się w nim szkolne boisko piłkarskie, a ściana po lewej została objęta ochroną ze względu na dobrze zachowany profil geologiczny. Kopalnia Piaskowca i Fabryka Wyrobów Kamieniarskich uruchomiona przez Ignacego Kotkowskiego, zarządzana był przez spółkę Jan Pękosławski i s-ka, której zarząd oraz biuro sprzedaży mieściły się w Warszawie przy ul. Żurawiej 33, rozkwitły na przełomie XIX i XX w. Z tutejszego surowca wykonywano rzeźbione okna, drzwi, gzymsy, elementy bram (m.in. bramę wjazdowa do Pałacu Potockich), elementy pomników, ogrodowe stoliki, ławeczki itp. W roku 1905 fabryka zatrudniała 100 robotników. Budynek obecnego, półokrągło sklepionego garażu, który mijaliśmy, jest ocalałą częścią warsztatu kamieniarskiego.
Poza kamieniołomem dolomitu i piaskowca Ignacego Kotkowskiego na pocz. XX wieku funkcjonowały także mniejsze: piaskowca Majsterkiewicza (zatrudniający 2 robotników) oraz wapniaka I.Szulima (2 robotników).