Zamek Szydłowieckich

Zamek wzniósł w latach 1519—31 Krzysztof Szydłowiecki, kanclerz wielki koronny, być może wykorzystując wcześniejsze założenie. Zachowany w istniejącej formie składał się z dwóch członów: zamku właściwego na wyspie otoczonej wodą oraz położonego od strony południowej przedzamcza z wieżą bramną. Z zamku właściwego pozostały tylko fragmenty murów zapewne dwóch budynków mieszkalnych, ustawionych równolegle do siebie. Elementem łączącym je od północy była kaplica zamkowa, której budowę ukończono w r. 1528. Znajdowała się w przyziemiu; składała się z nawy i prezbiterium zamkniętego wielobocznie. Ponad nią, na wyższej kondygnacji, były pomieszczenia mieszkalne. Z zabudowań pierwotnego przedzamcza pozostała trzykondygnacjowa wieża bramną wysunięta na zewnątrz linii murów, połączona obecnie z długim budynkiem gospodarczym. Brama przejazdowa w przyziemiu wieży jest przesklepiona, z ostrolukowymi otworami wjazdowymi w ciosowych obramieniach. W przyziemiu po obu stronach otworu bramnego — strzelnice kluczowe. Rezydencja za czasów Szydłowieckich lśniła przepychem i bogactwem małej architektury. Prawdopodobnie w XVII w., być może za czasów Wiśniowieckich, zamek otrzymał nowe zewnętrzne umocnienia ziemne typu bastionowego, obejmujące staw z wyspą zamkową i przedzamcze. Taki typ zamku określany jest jako „palazzo in forteca”. Na ćmielowskich błoniach doszło podczas potopu do spotkania króla szwedzkiego Karola Gustawa z księciem Siedmiogrodu Rakoczym. Około 1800 roku przedzamcze przebudowano na browar, a w 1905 r. była tu łaźnia.

https://baltowaktywnie.treespot.pl/media/photos/74/original.jpg

https://baltowaktywnie.treespot.pl/136-baltow-aktywnie-zamek-szydlowieckich